Verstoorde verhoudingen

Zelden raakten de verhoudingen binnen de beweging zo verstoord als in de jaren ’20 van de 19e eeuw. Arend Swart Roelofsen, de kleinzoon van de voormalige, ziekelijk autoritaire Kunstbanheer Maarten Swart Roelofsen, werd verkozen tot Kunstbanheer in 1823.  Dit tot afgrijzen van enkele leden die slechte herinneringen hadden aan het bewind van diens grootvader.

Maar de jeugdige Swart Roelofsen leek in geen opzicht op zijn naamgenoot. Hij stelde zelfs enige democratische richtlijnen op die verankerd werden in de beginselen van de beweging. Tiranniek gedrag van een Kunstbanheer in functie kan sindsdien door de leden van de Schapenraad een halt toegeroepen worden middels een stemming.

Charles Darwin

De opkomst van de evolutietheorie met de publicatie van The Origin of Species  van Charles Darwin in 1859 bewijst de eeuwenoude stelling van OVES INOBSEQUENTES dat de volstrekt autonome beeldend kunstenaar de laatste fase in de ontwikkeling van de mens is. Als evolutie de vergroting van het bewustzijn van de mens  is, dan is het brein van de autonome beeldend kunstenaar die van de meest volgroeide, de meest perfecte soort.

Boymans

De brand in 1864, waarbij het oude Museum Boymans (Schielandshuis) te Rotterdam een groot deel van haar collectie verloor, is een van de vele harde acties die OVES INOBSEQUENTES in die jaren uitvoerde. Het waren vergeldingen passend bij een koers ingezet door de toenmalige Kunstbanheer Aart De Fryer. Tijdens een publieke manifestatie van de beweging werd hem de toegang tot het Boymans ontzegd, wat tot grote woede leidde bij de leden van de beweging.